Leden Adviesraad

Babs Banning: mensen met een rugzakje accepteren

Babs Banning woont sinds 1995 in Leiderdorp. Door haar bestuurswerk bij basisschool de Weerklank (tegenwoordig Auris de weerklank) was zij betrokken bij kinderen die extra begeleiding nodig hadden. Door die extra begeleiding werden ze weerbaar gemaakt om een plek in de samenleving te kunnen veroveren. De taak van het bestuur was om, naast de directie, voor personeel en kinderen de juiste voorwaarden te scheppen om dit te kunnen realiseren. Daarnaast is Babs vrijwilligers bij een patiëntenorganisatie en zet zij zich in op lotgenotencontact. Dit is een taak die, naast emotie, ook veel positieve energie oplevert.

,,Wanneer je een goed betaalde functie in de maatschappij hebt, verdient de maatschappij dat je daar iets - voor niets - voor terug doet, dus geef je je op als vrijwilliger. Dat gaf mijn moeder mij al vroeg mee. Toen ik na mijn studie een goed betaalde baan kreeg, ben ik dan ook vrijwilligerswerk gaan doen. Dat heeft me altijd veel voldoening gegeven, hoe druk het soms ook was.
Daarnaast is voorlichting op scholen over mensen met een rugzakje essentieel voor de acceptatie van deze mensen. Het geeft voor henzelf en voor de omgeving een ruimer beeld over het rugzakje. Ik hoor dan: oh ja, jeetje…….En de acceptatie en weerbaarheid worden vergroot.

Ron de Wolf: samenwerken aan een inclusieve gemeente, een solide sociale basis

Ron de Wolf woont op een paar korte periodes na zijn hele leven in Leiderdorp. Hij is sinds kort met prepensioen en heeft onder meer leidinggevende functies gehad in de lichamelijk gehandicaptenzorg. De laatste twaalf jaar werkte hij bij de gemeenten Haarlem en Zandvoort, waarvan zes jaar als beleidsadviseur in het sociaal domein. Het inrichten en regisseren van een solide sociale basis in Zandvoort samen met welzijnsorganisaties en ketenpartners is iets waar hij trots op is. Daarnaast werkte hij mee aan een dementievriendelijk Haarlem en de inrichting van de toegang tot voorzieningen in het sociaal domein.

,,Een solide sociale basis betekent een gemeente waarin iedereen - naar vermogen - kan meedoen, waarin mensen samenleven met respect voor elkaars eigenheid en verschillen en waarin kansen zijn voor persoonlijke ontwikkeling.
Vanuit mijn werkervaring weet ik als geen ander hoe ingewikkeld het voor inwoners kan zijn om de juiste voorziening te krijgen en kennis te hebben van wat er zoal aan aanbod is binnen het sociaal domein. Verschillende wetgeving en procedures, waaronder de toegang tot voorzieningen, maken het er niet makkelijker op.
Ik zet graag mijn kennis en ervaring in ten dienste van de Adviesraad Sociaal Domein. Zo kan ik een bijdrage leveren aan een solide sociale basis voor de inwoners van Leiderdorp.”

Matthijs Landsmeer: meer samenwerking in de eerste lijn

Matthijs Landsmeer woont sinds 1982 in Leiderdorp. Hij was tot aan zijn pensionering in 2018 huisarts bij gezondheidscentrum Florijn. Hij beschouwt het als een groot voorrecht dat hij 36 jaar lang voor velen iets heeft kunnen betekenen op het moment dat zij kwetsbaar waren. Naast het uitoefenen van het huisartsenvak zelf, leidde hij veel jonge artsen op tot huisarts en heeft hij opleiders zowel lokaal als landelijk vertegenwoordigd. Tevens had hij drie jaar zitting in de medisch ethische commissie van het LUMC om de belangen van proefpersonen te behartigen.

,,Als werker in de gezondheidszorg, waarbij de huisarts vaak een spilfunctie heeft, ben ik me ervan bewust geworden hoe belangrijk samenwerking is. Samenwerking tussen partijen in het sociaal domein heeft als doel hulp en bescherming te bieden aan kwetsbare mensen in onze samenleving.
Dat de partijen in het sociaal domein verschillende belangen hebben, maakt het werk van de adviesraad des te noodzakelijker. De adviesraad kan vanuit een onafhankelijke positie kritisch meedenken over gezondheidszorgvraagstukken. Vaak werken zorg, welzijn en het sociaal domein nog te veel langs elkaar heen. Ik zie het als mijn taak om mij, samen met de andere leden van de adviesraad in te zetten voor het belang van de burger en de reeds in gang gezette ontwikkeling van succesvolle samenwerking tussen alle partijen in de eerste lijn te bevorderen."

Melinda Voerman: omkijken naar de ander

Melinda Voerman woont, met een korte onderbreking, sinds 1992 in Leiderdorp. Zij is zowel beroepshalve als door vrijwilligerswerk meer dan 40 jaar betrokken bij verschillende groepen binnen het sociaal domein en de samenleving. Melinda werkte vele jaren als ambtenaar/generalist op de afdeling Sociale Zaken van de gemeente Leiderdorp en als casemanager voor diezelfde gemeente op het CWI in Leiden. Sinds 2008 tot aan haar pensionering werkte zij in verpleeghuis Leythenrode in Leiderdorp. Vrijwilligerswerk is haar met de paplepel ingegoten en dit doet zij dan ook al meer dan 40 jaar, in verschillende settings.

,,De opgave die de gemeente heeft ten aanzien van de Wet maatschappelijke ondersteuning is heel groot en ik vind het belangrijk dat inwoners mee mogen denken over het te voeren beleid. Graag wil ik mijn ervaring in en kennis van het maatschappelijk middenveld ten dienste stellen van de Adviesraad Sociaal Domein Leiderdorp, om zodoende onze kwetsbare inwoners een kwalitatief goed, zelfredzaam en veilig leven te bezorgen.
Van huis uit is mij meegegeven: leven doe je niet alleen, dus kijk om naar de ander. Maatschappelijke betrokkenheid is voor mij dan ook een belangrijke drijfveer om mij in te zetten voor mens en maatschappij. Dit doe ik sinds 1982 tot heden voor verschillende organisaties en in verschillende functies, zowel op bestuurlijk als uitvoerend niveau."

Jan C. Visser: anderen helpen hun doelen te bereiken

Jan C. Visser woont al meer dan dertig jaar in Leiderdorp. Na zijn studie Sociaal-Agogie, waarvoor hij naar Leiden verhuisde, heeft Jan tot zijn 40^e in het bedrijfsleven gewerkt. Daarnaast gaf hij bokstrainingen aan kinderen en volwassenen. Zijn interesse in menselijk gedrag bleef echter sterk en nieuwe ontwikkelingen in de cognitieve gedragstherapie leidden hem naar Amerika waar hij in 2010 afstudeerde aan het New York Training Institute. 
Sinds 2008 draagt hij de door hem opgedane kennis namens diverse schoolondersteunende organisaties over aan vele docenten in het middelbaar en hoger onderwijs. Daarnaast begeleidt Jan vanuit zijn eigen praktijk in Leiderdorp mensen psychosociaal vanuit de basisgedachte dat lichaam en geest een eenheid vormen. 

,,Tot mijn 40^e werkte ik in het bedrijfsleven, maar mijn interesse in menselijk gedrag deed mij besluiten het bedrijfsleven vaarwel te zeggen, mijn oorspronkelijke studie voort te zetten en in het maatschappelijke vlak aan de slag te gaan. Ook ik ben opgevoed met de gedachte dat een succesvol leven mede tot stand komt door de maatschappij waarin je leeft en dat het daarom vanzelfsprekend is dat je ook wat teruggeeft aan diezelfde maatschappij die je in staat heeft gesteld succesvol te zijn. Door mijn werk in de rol van sociaal-agoog en psychosociaal begeleider heb ik veel geleerd over het gedrag van mensen en hoe ik deze kennis kan inzetten om anderen te helpen hun doelen te bereiken.”

Sophie Straten: iedereen mag prettig oud worden

Sophie Straten is al eeuwen getrouwd met Berend. Samen hebben ze twee volwassen kinderen die in Amsterdam wonen. Sophie woont ruim een jaar in Leiderdorp, daarvoor in Alphen aan den Rijn. Vanuit haar werk als beleidsadviseur bij de gemeente Kaag en Braassem kent zij Leiderdorp (regionaal overleg en samenwerking) al langere tijd. Via haar werk, eerst in Jacobswoude de woonruimteverdeling en later de Wet voorzieningen gehandicapten (Wvg), is Sophie (via de ISD de Rijnstreek en de gemeente Rijnwoude) terecht gekomen bij de gemeente Kaag en Braassem. Daar was zij nauw betrokken bij de in- en uitvoering van de Wmo, de Participatiewet en de Jeugdwet. 

,,De Wet maatschappelijke ondersteuning, de Jeugdwet en de Participatiewet hebben mij vanaf het begin geïntrigeerd. De opgave die de gemeenten hierin hebben is heel groot. Omdat ik de uitgangspunten in deze wetten zo'n goede basis vind voor het leven van alle dag wil ik de kennis en ervaring die ik hierin heb opgedaan na mijn pensionering blijven inzetten. Mensen bevorderen in hun zelfredzaamheid (een mens kan vaak veel meer dan hij zelf denkt), ze hierbij ondersteunen en de juiste ‘tools’ aanreiken, vind ik nog steeds het allerbelangrijkste dat er is. Ik hoop als vrijwilliger in de adviesraad nog jaren hieraan een bijdrage te kunnen leveren voor alle inwoners van Leiderdorp. Op een positieve en prettige manier oud worden, dat is mijn wens voor iedereen en daar wil ik graag mijn steentje aan bijdragen.”

Charlotte Hoedemaker-Van der Laan: actief op zoek naar verbinding

Charlotte Hoedemaker van der Laan (1996) woont drie jaar in Leiderdorp. Vanuit haar huidige functie als beleidsmedeweker jeugd bij drie gemeenten in de regio is zij nauw betrokken bij het sociaal domein en de ontwikkelingen in de jeugdhulp. De gemeenten staan de komende jaren voor een aantal grote maatschappelijke uitdagingen, denk aan de vergrijzing, het vitaliteitsvraagstuk en de almaar oplopende kosten en gebruik van specialistische (jeugdhulp)voorzieningen. Vanuit ervaring in de praktijk en het beleid van het sociaal domein hoopt zij nu ook haar bijdrage te kunnen leveren aan haar eigen gemeente, Leiderdorp. 

"De laatste jaren heb ik gezien hoe groot de uitdagingen binnen het sociaal domein voor de gemeenten zijn. Deze zijn enkel aan te pakken door de juiste kennis bij elkaar te brengen, slim samen te werken en moeilijke - maar goed gemotiveerde en gedurfde - keuzes te maken. Ik vind het fijn om met mijn kennis en ervaring een bijdrage te kunnen leveren aan de inwoners van mijn eigen gemeente en hoop ook andere ambitieuze en jonge inwoners te inspireren hetzelfde te doen. 
De oplossing van veel vraagstukken ligt in de verbinding, tussen inwoners, tussen inwoners en gemeente en tussen gemeenten onderling. Samen moeten we actief op zoek naar die verbinding."

Paula van der Hulst, ondersteuner: een goed leven voor iedereen

Weliswaar geboren en getogen in Leiden, woon ik inmiddels alweer 40 jaar in Leiderdorp. Ik streek er in 1984 neer. De reden: als kind miste ik het buitenspelen en dat wilde ik bij mijn kinderen voorkomen. Ze zijn aan hun trekken gekomen, maar ook ik heb mijn plek hier gevonden. Op de basisschool van mijn kinderen was ik actief in de ouderraad. Bij hockeyclub Alecto, waarvan de kinderen lid werden, was ik jaren wedstrijdsecretaris jeugd en scheidsrechter, en toen ik even iets minder werkte, deed ik vrijwilligerswerk bij het Alrijne Ziekenhuis.

,,Het doen van vrijwilligerswerk is mij niet met de paplepel ingegoten, maar zit om een of andere reden wel in mijn genen. Al jong gaf ik bij mijn handbalclub in Leiden trainen, deed ik de clubbladredactie, werd ik secretaris en later ook scheidsrechter. Dat laatste past helemaal bij mijn rechtvaardigheidsgevoel, iets dat ook een rol speelt bij het terrein waarop de adviesraad actief is. Dankzij een fijne jeugd, goede opleiding en leuke banen heb ik weinig te maken gehad met organisaties in het sociaal domein, maar het ligt mij wel nauw aan het hart. Iedereen heeft volgens mij recht op een goed leven. Ik vind de onderwerpen die ter sprake komen zeer interessant en door de vergaderingen te verslaan en de leden hand-en-spandiensten te verlenen draag ik een bescheiden steentje bij.”